Rycerze i lochy. „Do szczęścia potrzebne tylko smoki”, pomyślałem otwierając pudełko z grą planszową Ucieczka z Lochu wydaną nakładem Alexander.
W niewielkich rozmiarów opakowaniu (185 x 190 x 50 mm) znajdziesz 6 pionków graczy wraz z podstawkami, przy czym zasady przewidują rozgrywkę dla maksymalnie czterech osób; 40 kartoników z drzwiami oraz 55 kart z kluczami, przedmiotami i akcjami.
To, co już na początku zwraca uwagę, to średniej jakości karty. O ile płytki z drzwiami są grube, tak karty wydają się bardzo delikatne. Tasując talię ma się wrażenie, że jest zdecydowanie zbyt lekka.
Ucieczka z Lochu – zasady
Ucieczka z Lochu jest grą, do której można zaprosić dzieci od ósmego roku życia. Nie byłbym jednak sobą, gdybym nie pokazał jej mojej sześciolatce. Okazało się, że w mig załapała zasady, więc z czystym sumieniem polecam ten tytuł także odbiorcom młodszym, niż sugeruje to opakowanie.
W zależności od liczby graczy, z kafelków z drzwiami układamy siatkę 5×8 (dwie osoby) lub 6×6 (trzy i cztery osoby), przy czym w drugiej opcji zostają nam cztery losowe kartoniki. Na wybranych krawędziach uczestnicy zabawy stawiają pionki wybranych wcześniej rycerzy i dobierają ze stosu po cztery karty.
Tura każdego z graczy wygląda tak samo. Najpierw dobiera się jedną kartę, aby mieć na ręku cztery. Następnie zagrywa się jedną. Na końcu, opcjonalnie, porusza się swoim pionkiem. Zadanie polega na przedostaniu się na przeciwległą krawędź lochu.
Ucieczka z Lochu – rozgrywka
Jak się okazuje, wydostanie się z Lochu nie jest wcale takie proste. Chcąc otworzyć kolejne drzwi, należy używać kluczy w odpowiednim dla nich kolorze. Płytki-drzwi mogą skrywać różne niespodzianki, np. kraty, które blokują dalsze przejście.
Na szczęście wśród kart, oprócz kluczy, można znaleźć również przydatne przedmioty, dzięki którym ułatwimy sobie życie lub napijemy krwi oponentom. Chcąc sforsować wspomniane kraty, należy użyć piły. Aby na chwilę unieruchomić któregoś z przeciwników, można natomiast użyć siatki.
Ucieczka z Lochu oferuje dość emocjonującą rozgrywkę, przy czym prawdziwy pazur gra pokazuje przy minimum trzech uczestnikach zabawy. Wówczas dochodzi do częstych interakcji pomiędzy graczami.
To uczucie, gdy doszedłem do przedostatniego rzędu i po cichu świętowałem zwycięstwo, a żona rzuciła na mnie siatkę, zapewniając sobie dwie kolejki pod rząd i tym samym docierając do końca Lochu przede mną…
Tu warto zaznaczyć, że zwycięstwo w grze Ucieczka z Lochu bardzo często zależy od szczęścia. Nie wszystkim pasuje duża losowość, więc warto o tym pamiętać rozważając ewentualny zakup.
Podsumowanie
Gra Ucieczka z Lochu jest świetną propozycją zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i grupy znajomych, którzy chcą urozmaicić sobie imprezę. Jedna partia nie trwa więcej niż 20 minut, co z kolei może być atrakcyjne dla tych, którzy nie lubią długich, skomplikowanych gameplayowo sesji.
Ja bawiłem się świetnie i jestem pewien, że do Lochu wrócę jeszcze nie raz!
