”Kulturotwórcza funkcja gier – metody badań nad grami” to ogólny nazwa całości wystąpień, których cytowany tytuł jest wspólnym mianownikiem. Na stronie podlinkowanej w tym miejscu znajdziesz ogół abstraktów wystąpień, które w mniejszym lub w większym stopniu dotykają gier, zadają interesujące pytania i potrafią zaciekawić w stopniu przynajmniej znacznym.
Analizując nakreślone tam tematy poznasz strategie dostosowywania trudności rozgrywki czy też wprowadzenie do fokalizacji w wysokobudżetowych grach komputerowych od połowy lat 90. XX wieku. Dowiedz się również jaką rolę odgrywa językoznawstwo w badaniu gier fabularnych, jak również liźniesz dwa słowa wstępu do posthumanistycznych ujęć relacji między graczem a grą wideo. Za powyższe treści odpowiadają osoby, które na zjawisku ludologii tudzież grach jako takich zjadły zęby, co przekłada się na wysoką klasę gatunkową wspomnianych abstraktów.
Ich lektura ma jeszcze jedną, bardzo ważną zaletę. Pod każdym ze wstępów znajdziesz niezwykle interesującą bibliografię, na którą składają się pozycje, jakimi każdy dojrzały gracz powinien się przynajmniej zainteresować.
