Top 5 2019 roku wg Jacka
2019 rok był rokiem wybitnie beznadziejnym na wielu polach. Politycznym, społecznym, dla wielu pewnie prywatnym i też finansowym. Jedną z nielicznych słodyczy pozostawała jednak sfera kulturalna. Przedsionek końca dekady dał nam kupę wyśmienitego, ważnego kina, udanych płyt, a także jedne z najlepszych seriali w historii telewizji. No i przede wszystkim gier...[Czytaj więcej]
Lina nad przepaścią #5: Werdykt
Na E3 w 2016, Hideo Kojima, wreszcie wolny od przykrej sytuacji w Konami, miał ogłosić pierwszą produkcję niezależnego już Kojima Productions. Podczas konferencji Sony, został przywitany jak gwiazda: wyłonił się jak na gali profesjonalnego wrestlingu, schodząc po podświetlanych schodach, w rytm tematu z „Terminatora”. Przywitał się krótko: „...[Czytaj więcej]
jRPG dla dzieci, którego nie dałbym dziecku
Gry wideo, wbrew obiegowej opinii, nie są zabawkami dla dzieci i w zasadzie nigdy nimi nie były. W końcu protoplaści tego medium powstali na uniwersytetach, a Pong, który rozkręcił imprezę, miał być dodatkiem do picia piwa w barach. Gry stały się „zabawkami” dopiero gdzieś w latach 80. gdy Nintendo rozpoczęło modę na „systemy ro...[Czytaj więcej]
Lina nad przepaścią #4: Fabuła i świat
Przedpremierowo wielu oczekiwało, że fabuła Death Stranding będzie jakimś koszmarem wyrwanym prosto z głowy Davida Lyncha. Napinano się zewsząd, że to „Hideo Kojima spuszczony z łańcucha”, a łby popękają od jego Chorej Wizji™. Rozumiałem to tylko do pewnego momentu. Oczywiście to nie tak, że sam Kojima nie budował misterium wokó...[Czytaj więcej]
Coteries of New York to mierny Wampir i mierna visual novel
Świat Mroku przeżywa niespodziewany renesans. Urban fantasy, w którym życie w społeczeństwie nawigują wróżki, wilkołaki, wampiry i widma znowu puka do naszych drzwi. Najpierw, White Wolf zostało wchłonięte przez Paradox Entertainment – ekipę stojącą za Europa Universalis. Pod nowymi chorągwiami, Nowy Świat Mroku skończył się, a wskrzeszono klasyczną ser...[Czytaj więcej]
Mine GameDev: nowe pog(r)aduszki na Śląsku!
Na Śląsku robi się coraz lepsza atmosfera do pogadania o grach wideo. Spotkania w cyklu Pog(r)adajmy to już stały punkt programu w katowickich knajpach, zaczynają też pączkować konferencje – te bardziej i mniej naukowe, te dla większych i mniejszych zapaleńców. Nadchodzi zresztą nowa tego typu impreza – i to już za chwilę...[Czytaj więcej]
Shenmue III to gra z 2002 roku w 2019
Trudno w to uwierzyć, ale to się faktycznie stało. Shenmue III zostało wydane – choć nie na konsolę Segi, ale na PS4 i PC. Zajęło to 18 lat, ale Yu Suzuki dopiął swego i kultowy klasyk ma wreszcie swoją kontynuację. Jakąś. Shenmue III jest grą dla konkretnego odbiorcy: jest nią fan pierwszych dwóch Shenmue. „Trójka” zaczyna się prakt...[Czytaj więcej]
Gęś, co się szarogęsi: Untitled Goose Game
Przyjdzie czas na gęś, ale najpierw słowa wstępu. Gry wideo są daleko mniej psychopatycznymi zabawkami niż sugerowałyby okazjonalne lamenty mainstreamowych mediów i zatroskanych obrońców moralności. Obecnie zdaje się, że większe zagrożenie dla umysłów dzieci i młodzieży ze strony rozrywki interaktywnej nadchodzi ze strony agresywnej monetyzacji oraz pot...[Czytaj więcej]
Lina nad przepaścią #3: Reedus, Mads i spółka
Jeśli przeciętny gracz wiedział coś przed premierą o Death Stranding, były to dwie rzeczy. Po pierwsze, że nic nie wie. Po drugie, że Hideo Kojima zebrał naprawdę potężną obsadę, bo w rolach głównych występują Norman Reedus, Mads Mikkelsen, Lea Seydoux i Margaret Qualley. Zatrudnieni aktorzy stanowią tak duży element kampanii promocyjnej ...[Czytaj więcej]
Nowy Half-Life… na VR
Dokonało się: czeka nas nowy Half-Life! Spokojnie jednak. Ta zajawka nie znaczy wcale, że Valve nagle nauczyło liczyć się do trzech. Nie chodzi bowiem o brakujący epizod trzeci czy, phi, pełnoprawny sequel w legendarnej serii strzelanin. Ostatnią nowiną dotyczącą „dużej” części Half-Life’a było opowiadanie „Epistle 3” Marka Laidlawa,...[Czytaj więcej]
Lina nad przepaścią #2: Praca
Można wyróżnić dwa główne motywy Death Stranding. Pierwszym są oczywiście więzi między nami. Nie da się o tym zapomnieć: bohaterowie często przypominają Tobie i Samowi, o co chodzi w jego misji. Gra z miejsca tłumaczy Ci tytułową grę słowną – „to strand” znaczy „splątać”, ale też „pozostawić”. Ta łopatologia potraf...[Czytaj więcej]
Lina nad przepaścią #1: Początek
Death Stranding jest grą trudną do odpakowania w jednej recenzji – dużo tu motywów, zachwytów, też krytyki – dlatego zapraszam na kolejną karuzelę wielu tekstów. Na początek, cóż, ostrzeżenie. Na temat początku. Waham się z napisaniem, że ta gra ma „problem z początkiem”. Ja, po ponad 50 godzinach, jestem Death Stranding zachwycony. Kończ...[Czytaj więcej]