Jeśli jeszcze nie przeszło Ci rozgoryczenie po opóźnieniu sequela The Last of Us: Part II, to zapraszamy do naszego mini kompendium wiedzy o grze. 29 maja bieżącego roku wielu fanów przygód Joela i Ellie, miało nadzieję na kolejną zapadającą w pamięć historię z intrygującego życia bohaterów. Niestety majowej premierze przeszkodził koronawirus, a&nb...[Czytaj więcej]
Gdybym zapytał o najlepszą grę platformową na konsolę, wielu graczy bez wątpienia wskazałoby produkcję Naughty Dog – Cash Bandicoot. Sam zaliczam się do tego grona, bowiem w przygody rudzielca pogrywam do dzisiaj. Niemniej jednak, w drugiej połowie lat 90. wyszło kilka innych, niezwykle ciekawych tytułów. Wśród nich znalazł się wydany przez Black Bean G...[Czytaj więcej]
Fanem Obcego jestem od obejrzenia pierwszej części filmu. Dzieło Ridleya Scotta śniło mi się potem po nocach, nie dając spokoju. Każdą kolejną produkcję oglądałem z zapartym tchem. Jako posiadacz PlayStation nie mogłem przejść obojętnie obok Alien Trilogy – gry, która ukazała się na początku 1996 roku. Alien Trilogy, czyli Ripley Replay W grze wci...[Czytaj więcej]
Oglądając pierwszy zwiastun Maneater byłem nastawiony na totalny arcade z rekinem w roli głównej, w którym rozgrywka skupia się jedynie na pożeraniu plażowiczów. Dzięki uprzejmości Koch Media – oficjalnego wydawcy produkcji Tripwire w Polsce – miałem okazję sprawdzenia gry w akcji. Jakież było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że Maneater bli...[Czytaj więcej]
Kolejny rok dobiega końca. Niby się człowiek spodziewa, a jednak zawsze 31.12 przychodzi jakby za szybko. Aby więc nie dać się zwariować warto z czasu nieuchronnie upływającego czerpać jak najwięcej. Nie zawsze oczywiście dany jest nam komfort realizowania się we wszystkich interesujących nas sferach w sposób tak samo satysfakcjonujący, jednak najgorsze co m...[Czytaj więcej]
2019 rok był rokiem wybitnie beznadziejnym na wielu polach. Politycznym, społecznym, dla wielu pewnie prywatnym i też finansowym. Jedną z nielicznych słodyczy pozostawała jednak sfera kulturalna. Przedsionek końca dekady dał nam kupę wyśmienitego, ważnego kina, udanych płyt, a także jedne z najlepszych seriali w historii telewizji. No i przede wszystkim gier...[Czytaj więcej]
Przyszedł czas podsumowań, wirtualnych wspomnień, końcowych refleksji i uzupełnienia listy kolejnych tytułów do ogrania. Mijający rok pełny był wielu gorących premier, jednak wszystkiego niestety ograć się nie da. Szczególnie jeśli ustatkowane życie nie pozwala na zbyt dużo czasu, a granie często uzależnione jest od tytułów do recenzji podsyłanych przez ...[Czytaj więcej]
Przedpremierowo wielu oczekiwało, że fabuła Death Stranding będzie jakimś koszmarem wyrwanym prosto z głowy Davida Lyncha. Napinano się zewsząd, że to „Hideo Kojima spuszczony z łańcucha”, a łby popękają od jego Chorej Wizji™. Rozumiałem to tylko do pewnego momentu. Oczywiście to nie tak, że sam Kojima nie budował misterium wokó...[Czytaj więcej]
Jeśli przeciętny gracz wiedział coś przed premierą o Death Stranding, były to dwie rzeczy. Po pierwsze, że nic nie wie. Po drugie, że Hideo Kojima zebrał naprawdę potężną obsadę, bo w rolach głównych występują Norman Reedus, Mads Mikkelsen, Lea Seydoux i Margaret Qualley. Zatrudnieni aktorzy stanowią tak duży element kampanii promocyjnej ...[Czytaj więcej]
Można wyróżnić dwa główne motywy Death Stranding. Pierwszym są oczywiście więzi między nami. Nie da się o tym zapomnieć: bohaterowie często przypominają Tobie i Samowi, o co chodzi w jego misji. Gra z miejsca tłumaczy Ci tytułową grę słowną – „to strand” znaczy „splątać”, ale też „pozostawić”. Ta łopatologia potraf...[Czytaj więcej]
Death Stranding jest grą trudną do odpakowania w jednej recenzji – dużo tu motywów, zachwytów, też krytyki – dlatego zapraszam na kolejną karuzelę wielu tekstów. Na początek, cóż, ostrzeżenie. Na temat początku. Waham się z napisaniem, że ta gra ma „problem z początkiem”. Ja, po ponad 50 godzinach, jestem Death Stranding zachwycony. Kończ...[Czytaj więcej]